Wie ben ik?
Mijn naam is Tamana Rasuli ik ben 20 jaar.
Ik ben afkomstig van Afghanistan en mijn hobby's zijn schilderen en tekenen.
Ik koos dit boek omdat dit ook een deeltje van mijn verhaal is.
Mijn lezersprofiel
Ik lees vooral:
Ik lees boeken, Social media, Reclame.
ik lees graag verhalen over lievde en spanende verhalen.
Wanneer ik lees graag:
Ik lees graag s'avond voor de slaap.
Boekgegevens
mijn gekozen boek is een roman door Kader Abdolah "voetstappen"
I
Waarom ik dit boek koos?
Ik voelde mij aangetrokken tot dit verhaal omdat het overeenkomt met wat mijn familie en ik ook hebben meegemaakt en omdat de cultuur het dichtste bij onze cultuur ligt.
Wie is Kader Abdolah?
Kader Abdolah is een Perzische schrijver die opgroeide in een religieuze familie, in een streek waar de islam streng werd nagevolgd.
Hij belandde in 1988 in een asielzoekerscentrum in Apeldoorn (Nederland).
Abdolah's werken gaan over het leven in en tussen twee culturen.
Als ik twee vragen mocht stellen aan Mr Kader:
1)Hoe heb je je carrière opgebouwd van 0 en hoe ben je zo bekend geworden?
2)Zijn al je verhalen in je boeken waargebeurd of zijn ze aangepast voor de lezers?
(bron: www.wikipedia.be)
Het thema
Dit thema sprak mij vooral aan omdat wij hetzelfde meegemaakt hebben en ook nog veel herinneringen hebben van ons geboorteland.
Toen ik het boek koos viel vooral de naam van de auteur mij op en de flaptekst.
Ook delen wij dezelfde cultuur en verstaan wij elkaars taal.
Ik denk dat het boek over asielzoeker gaat Kader in dit geval dit vernam ik door de flaptekst te lezen waar stond dat het over 3 verhalen ging en het verlaten van je geboorteland.
Ik koos dit boek niet voor bij te leren maar eerder voor zijn verhalen te kunnen vergelijken met onze eigen ervaringen en verhalen.
Na het lezen van dit boek heb ik geleerd dat iedereen een eigen verhaal heeft en dat het mooi is dat de auteur zijn gevoelens kan neerschijven en dat ik die gevoelens ook mag ervaren door het lezen van zijn boek.
Taalsensibilisering
Taalpaspoort
Tamana Rasuli
Talen:2622 Nederlands++,4331 Engels++, 3743 Pashto+++,1414 Dhari+++,4555 Urdo+++, 5177 Hindi+++, 6266 Turks+
kernwoorden boek: Reizen,Verdriet,Liefde.
Nederlands: Belgie, Engels: Films, Pashto: Mijn geboorteland, Dhari: Thuis, Urdo: Cinema, Hindi:Bollywood, Turks: Muziek,Drama.
Nederlands:vriendinnen en leerkracht, Engels:mensen die mij niet verstaan.
Pashto, Dhari,Urdo: zussen en ouders.
Hindi & Turks: met Indische en Turkse mensen.
Nederlands:in het openbaar en op school, Engels:in het buitenland.
Pashto, Dhari, Urdo:Thuis
Hindi & Turks:Supermarkt
Nederlands: vaak/dagelijks, Engels: soms
Pashto, Dhari,Urdo: dagelijks
Hindi & Turks: bijna nooit
Nederlands:Studeren en werk, Engels: Social media
Pashto, Dhari,Urdo: over alles
Hindi & Turks: over bollywood en muziek
Dhari, Pashto : geheimen vertellen, rekenen, boos worden, tegen dieren praten, dromen,denken
Nederlands: Boos worden, rekenen,
Verwerkingsopdrachten
2 gevoelswaarden:Nostalgie & hoop
Tijdens het lezen van het boek merkte ik dat de auteur vaak terugdacht aan zijn eigen leven en herinneringen maar dat hij altijd hoopvol bleef op een beter leven.
Als ik mij moet vergelijken dan zou ik dat doen met Marcia omdat wij beide de lange donkere golvende haren hebben en mijn stem is ook Nederlands maar de rest niet.
Waar wij in verschillen is dat de negatieve gevoelens die zij heeft bij mij nu weg zijn bv.Eenzaamheid of dat zij in een donkere kamer thuis hoort.
Als ik een andere titel voor dit boek moest kiezen zou ik het "Memories" noemen.
Omdat de schrijver in zijn verhalen altijd een link legt naar zijn eigen herinneringen en verleden.
Dit programma bevat eigenlijk alles wat er in dit boek staat.
Dit gaat over vluchtelingen die alles achterlieten maar ondanks alles toch hun herinneringen blijven behouden.
Mijn recensie
Dit is een interview met Abdolah kader over vluchtelingen.
Ik deel dezelfde mening met hem en sluit mij bijna bij alles aan.
Waar ik mij niet aansluit is bij het deeltje 'schaam je niet als je ze niet hier wil hebben' omdat deze uitdrukking pijn doet. Want deze mensen willen ook niet weg en hun huis achterlaten maar uiteindelijk wil iedereen het beste voor zijn familie en zijn wij allemaal mensen van vlees en bloed daarom doen sommige vooroordelen pijn als ik ze hoor.
Comments